27 października zmarł w Łodzi Bogdan Lubera, jeden z grona założycieli Stowarzyszenia ŚLAD. Czynny w opozycji przedsierpniowej. Drukarz „NOWEJ” od 1978. Aktywny w Międzyzakładowej Oficynie Wydawniczej MOWA powołanej w Łodzi w r. 1981. Uczestniczący w Grupie Mirosława Michałowskiego w latach 80. Działacz PPS w Łodzi, autor na łamach pisma tej formacji – „Robotnik”. Współpracownik projektu „Niezależni dla kultury” [SWS] i słownika opozycji przygotowywanego przez „Kartę”. Nasz przyjaciel i kolega z czasów opozycji przedsierpniowej i solidarnościowej. Dzielny człowiek. Miał 70 lat.
Bogdan Lubera, ur. 28 X 1951 w Łodzi, zm. 27 X 2022 tamże. Ukończył VIII LO dla Pracujących tamże (1973).
1967–1971 maszynista typograficzny maszyn arkuszowych w Łódzkiej Drukarni Dziełowej, 1971–1973 mł. inwentaryzator w PSS Społem w Łodzi, 1974–1975 robotnik Przędzalni Czesankowej Polmerino tamże, 1976 pracownik fizyczny w Fabryce Kabli w Ożarowie, 1976–1977 sanitariusz w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym im. M. Kopernika w Łodzi, 1977 rysownik-kreślarz w PP Pracownie Konserwacji Zabytków Zakład tamże, 1978 operator typograficzny w Graficznej Pracowni Doświadczalnej Zakładów Artystycznych ZPAP tamże, 1978–1979 symbolizator w Wojewódzkim Urzędzie Statystycznym tamże, 1979–1980 inspektor ds. inwentaryzacji w Przedsiębiorstwie Obrotu Towarowego Przemysłu Skórzanego Polbut tamże, 1981–1982 bez stałego zatrudnienia, 1983 referent w Centrali Zbytu Wyrobów Metalowych Metalzbyt Oddział Terenowy w Łodzi, 1984–1987 ze wzgl. na pracę w podziemiu bez stałego zatrudnienia, 1988 ładowacz w Miejskim Przedsiębiorstwie Oczyszczania tamże.
1978–1981 współpracownik KOR/KSS KOR, współpraca z Ryszardem Szorem, Józefem Śreniowskim, Wojciechem Hemplem, Maciejem Maciejewskim, 1979, 1980 drukarz i kolporter ulotek, m.in. 1979 dot. sprawy sierż. Zdzisława Pająka z KW MO Łódź-Bałuty, które rozrzucał z dachów; prace poligraficzne dla wydawnictwa NOW-a (m.in. 1979 wydruk 2000 egz. okładki do Śpiewnika warchoła, 1979 przygotowalnia do druku broszury Niech żyje. Antologia współczesnej satyry polskiej, 1980 broszury Caryca i zwierciadło, druk kilku nr. „Robotnika”, 1979 związany z pismem „Spotkania”, skład i kolportaż 7 nr. pisma.
1980–1981 kolporter „Solidarności z Gdańskiem”, IV 1981–13 XII 1981 w zespole Międzyzakładowej Oficyny Wydawniczej MOWA, przygotowalnia i druk, m.in.: opracowania Zespołu Problemowego PPN, 13 dni nadziei Sándora Kopácsiego oraz Praskiej wiosny w świetle rządzących Zdeňka Mlynářa (prace introligatorskie nad wydrukowanymi arkuszami m.in. tej książki OW MOWAżki OW MOWA w stanie wojennym w podziemnym wydawnictwie Szaniec). 1980–1981 zakupy w sklepach państwowych papieru dla podziemnej drukarni, kierowanej przez W. Hempla, za pomocą wykonanych przez siebie fałszywych zamówień (papier przechowywał w swoim mieszkaniu). II 1981 przekazywanie strajkującym studentom Uniwersytetu Łódzkiego matryc offsetowych.
Kilkakrotne (m.in. z R. Szorem) rozrzucanie z dachów ulotek: 1980 z Domu Handlowego „Magda”, 1981–1982 z dachów na rogu ul. Piotrkowskiej i Rewolucji 1905, m.in. przeciwko wprowadzeniu stanu wojennego.
XII 1981 organizator lokali dla ukrywających się M. Maciejewskiego i Wojciecha Słodkowskiego.
XII 1981–III 1982 współpracownik pisma „Solidarność Walcząca”. XI 1982–1987 sporadyczny kolportaż „Biuletynu Łódzkiego”, 1988 dostarczanie dla pisma dużych ilości papieru.
1984–1988 zw. z „Grupą Mirosława Michałowskiego”, kolporter, 1984 współpraca z wydawnictwem Trybuna Ludu Podziemnego (prace introligatorskie i kolportaż broszury Hermeneutyk – Każdemu, co jego).
1987–1995 współzałożyciel, członek łódzkich struktur PPS, drukarz, m.in. ulotek i plakatów, np. Odbierzmy PZPR Święto 1 Maja, 1987–1988 współredaktor „Robotnika Łódzkiego PPS” (z Jackiem Koziełem, Markiem Truszkowskim i Krzysztofem Markuszewskim z Warszawy), 1989 członek redakcji „Robotnika”, pisma Łódzkiej Organizacji PPS. 25 V 1990–1991 członek redakcji „Łodzianina”, autor art. pod własnym nazwiskiem lub inicjałami.
1988–1990 przewodnik muzealny, montażysta wystaw w Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, 1989–1990 przew. KZ NSZZ „S” tamże.
22 XI 1988 współzałożyciel Okręgowego Komitetu Robotniczego PPS/Okręgowego Komitetu PPS tamże. 15–16 IV 1989 delegat na Kongres PPS. 19 V 1989–1995 przew. OK PPS w Łodzi; X 1990–1992 członek Rady Naczelnej; 1994–1995 wiceprzew. Rady Naczelnej PPS.
1990 st. portier w Wytwórni Filmów Oświatowych tamże, 1991–1992 właściciel firmy Randal Bogdan Lubera tamże, 1994–1995 specjalista ds. adm. i prawnych, pomoc pracownika socjalnego, w Komitecie Obrony Bezrobotnych Oddział w Łodzi, 1996–1997 inspektor ds. informatyki w Zakładzie Gospodarki Mieszkaniowej Łódź-Śródmieście; 2001–2003 pilot wycieczek turystycznych, 2003–2004 pracownik sezonowy w gospodarstwie rolnym Coati Agostino w Pescantinie we Włoszech, 2004 portier w Łódzkiej Agencji Ochrony Mienia Security Service, 2005–2006 wiceprezes zarządu, asystent zarządu Spółdzielni Socjalna Przedsięwzięcie w Łodzi, 2007–2011 pomocnik-odbieracz na maszynach drukujących, preparator wyrobów introligatorskich w Drukarni Prasowej SA tamże. IV–X 2011 zasiłek rehabilitacyjny z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, 2011 zasiłek dla bezrobotnego; 2012–2017 pracownik Miejskiego Przedsiębiorstwa Oczyszczania w Łodzi, od 2017 na emeryturze.
Od 2008 członek Stowarzyszenia Związek Weteranów Trzeciej Konspiracji 1956–1989.
Od 1981 wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany (m.in. 29 IV 1983 prewencyjnie w AŚ KW MO w Łodzi w związku ze zbliżającymi się uroczystościami 1 V).
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011).
1982–1984 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO/WUSW w Łodzi w ramach SOS.
Henryk Marczak
Źródło: Encyklopedia Solidarności