Bogdan Żurek, ur. 17 VII 1949 w Bartoszycach. Ukończył Technikum Kolejowe w Olsztynie (1968).
1971-1982 zatrudniony w Stoczni Gdańskiej im. Lenina (najpierw jako traser, nast. mistrz bezpośredniej produkcji). W VI 1976 uczestnik strajku w stoczni. 16 XII 1978/1979 uczestnik niezależnych obchodów rocznicy Grudnia 1970. Pod koniec lat 70. sporadycznie rozpowszechniał „Bratniaka” i „Robotnika Wybrzeża” na terenie zakładu.
W VIII 1980 uczestnik strajku w stoczni. Od IX 1980 w „S”; przewodniczący Komitetu Obrony Więzionych i Represjonowanych za Przekonania przy KZ NSZZ „S” Stoczni Gdańskiej, od 1981 członek-założyciel Klubu Myśli Politycznej im. Konstytucji 3 Maja w Gdańsku. W V 1981 uczestnik protestu głodowego na terenie Akademii Medycznej w Gdańsku w obronie więźniów politycznych, członek redakcji biuletynu regionalnego KOWzP. 11 XI 1981 jeden z organizatorów manifestacji patriotycznej z okazji święta odzyskania niepodległości.
W nocy 12/13 XII 1981 internowany podczas delegacji związkowej w Prudniku, osadzony w KW MO w Opolu, nast. AŚ w Opolu i w ZK w Nysie. 24 VII 1982 zwolniony po przedstawieniu udokumentowanego terminu wyjazdu z Polski (bilety, zdanie mieszkania, wymeldowanie z Gdańska). 7 I 1982 (podczas internowania) zwolniony z pracy w Stoczni Gdańskiej.
Od 27 VII 1982 wraz z rodziną na emigracji w Niemczech; otrzymał azyl polityczny. Po krótkim pobycie w Gelsenkirchen (Westfalia) osiadł w Monachium. Natychmiast po przyjeździe do Niemiec rozpoczął współpracę z Rozgłośnią Polską Radia Wolna Europa. Laureat konkursu (1983) na wspomnienia z Polski, zorganizowanego przez Paryską Kultura i RWE. W 1983 relacjonował uroczystość wręczenia Nagrody Nobla dla Lecha Wałęsy, 1984-1985 członek redakcji RP RWE (redagował programy o tematyce robotniczej „Robotnicze Sprawy”, „O sprawach i troskach świata pracy”), prowadził także główną audycję polityczną „Fakty, Wydarzenia, Opinie” i edytował audycje Brukselskiego Biura Solidarności. Publikował na łamach prasy emigracyjnej (m.in. w „Dzienniku Polskim” i „Tygodniu Polskim”). Z RWE współpracował do roku 1992. Od 1982 działacz emigracyjnej PPS (wiceprzewodniczący Centralnego Komitetu Zagranicznego), z ramienia której wchodził w skład Rady Narodowej (emigracyjny parlament przy rządzie w Londynie). Pełnił funkcję sekretarza Oddziału Rady Narodowej w Niemczech (1986). Współzałożyciel i wiceprzewodniczący Klubu Niezależnej Myśli Politycznej im. Juliusza Mieroszewskiego (1986-2002) i od 1990 Stowarzyszenia na Rzecz Porozumienia Niemiecko-Polskiego w Monachium. Członek Zarządu Zjednoczenia Organizacji Polskich w Bawarii. Współzałożyciel Zrzeszenia Federalnego Forum Polskie i Polskiej Rady w Niemczech (od 2013 wiceprzewodniczący). Od 1995 członek (współzałożyciel) Stowarzyszenia Pracowników Rozgłośni Polskiej RWE w Warszawie, członek Klubu Publicystów RWE. Od 1997 wiceprezes zarządu Związku Dziennikarzy Polskich w Niemczech. Wydawca i red. naczelny „Biuletynu Bawarskiego” (2000-2002), wieloletni sekretarz redakcji „Polonika Monachijskiego” i redaktor naczelny (od 2008) polonijnego czasopisma „Moje Miasto”. Członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich i Międzynarodowej Federacji Dziennikarzy (IFJ). Od 1995 zatrudniony w administracji Uniwersytetu Technicznego w Monachium. Od października 2014 na emeryturze.
30 V 1981 – 18 VIII 1983 rozpracowywany przez Wydział III A/V KW MO/WUSW w Gdańsku w ramach SOS krypt. Żur.
Odznaczony Medalem 25-lecia Solidarności (2005) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2007).