Ryszard Piotr Wyżga, ur. 10 III 1946 w Vienenburgu w Niemczech. Ukończył Zasadniczą Szkołę Metalową w Trzebiatowie (1964).
1964-1967 pracownik warsztatu ślusarskiego w Szczecinie, 1967-1972 Stoczni Szczecińskiej im. Adolfa Warskiego, 1977-1983 Kombinatu Budownictwa Ogólnego nr 1 w Szczecinie. 17-22 XII 1970 i 22-24 I 1971 uczestnik strajków okupacyjnych w Stoczni im. A. Warskiego, członek KS na Wydz. W-3, członek straży strajkowej. Od 1976 w kontakcie z KOR, następnie KSS KOR, od 1978 z WZZ.
19-30 VIII 1980 organizator strajku na Wydz. Ślusarni KBO, członek MKS w Stoczni; od IX 1980 w „S”; przewodniczący Komitetu Założycielskiego, następnie członek KZ na Wydz. Ślusarni i Stolarni KBO, delegat do MKR, VI-VII 1981 delegat na I WZD Regionu Pomorze Zachodnie. 13-14/15 XII 1981 ukrył (z Józefem Wasilewskim) dokumentację związkową i powielacz na terenie KBO, uczestnik strajku w Stoczni, drukarz odezw i ulotek; po pacyfikacji strajku inspirator małej demonstracji z rozdawaniem wyniesionych ze stoczni egz. nr. 54-56 „Jedności”. Od 16 XII 1981 współorganizator (z J. Wasilewskim w mieszkaniu Janiny Trojanowskiej) spotkań działaczy podziemia, powołania grupy inicjatywnej o nazwie Międzyzakładowy Komitet Koordynacyjny, reprezentującej różne środowiska zawodowe (Jadwiga Boral, Władysław Dysiński, Zdzisław Konury, Zbigniew Kowalewski, Joanna Kubiak, Zofia Wasilewska, Edmund Wojcieszyk). W IV 1982 współorganizator, redaktor, drukarz i wydawca podziemnego pisma „Feniks”; współorganizator (z Wiesławem Szajką) druku „Tygodnika Wojennego” i „Tygodnika Mazowsze”, organizator i szef szczecińskiej filii „Tygodnika Wojennego”, drukarz ulotek. W V 1982 zwolniony z pracy. Organizator akcji podsłuchu radiogramów WRON (we współpracy z kolegami zatrudnionymi w MO), zbiórek pieniędzy na działalność „S”, manifestacji 1 i 3 V oraz 31 VIII (we współpracy z RKS i Grzegorzem Durskim), pozyskiwania papieru i lokali do druku, latem 1982 szkoleń drukarskich dla stoczniowców (w mieszkaniu Barbary Mleczki); bliski współpracownik RKS. Wielokrotnie zatrzymywany na 48 godz., poddawany rewizjom; 26 VIII 1982 internowany w Ośr. Odosobnienia w Wierzchowie (uczestnik 11-dniowej głodówki protestacyjnej), 4 XI 1982 uciekł z siedziby prokuratury w Wierzchowie po postawieniu w stan oskarżenia przez Wojskową Prokuraturę Garnizonową w Szczecinie, następnie w ukryciu; 13 III 1983 aresztowany, przetrzymywany w AŚ przy ZK w Szczecinie, 30 VII 1983 zwolniony na mocy amnestii; zwolniony z pracy.
Od 5 XII 1983 na emigracji w Niemczech. 1983-2003 ślusarz w zakładach konstrukcji stalowych w Akwizgranie. Od 1984 członek grupy roboczej „S” w Akwizgranie (w strukturach Conference of Solidarity Support Organizations), organizator zbiórek pieniędzy, zakupu i przerzutu do Polski maszyn drukarskich i materiałów poligraficznych, a także sprzętu rehabilitacyjnego dla chorych, pomocy dla Śląska i Krakowa. Drukarz ulotek „S” w jęz. niemieckim, organizator punktu kolportażowego w centrum Szczecina. Po 1988 współorganizator (z żoną) pomocy dla domów dziecka na Pomorzu Zachodnim i w Lublinie. Od 2004 na emeryturze.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2010).