Henryk Wujec, ur. 1 I 1941 w Podlesiu k. Biłgoraja. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, Wydz. Fizyki (w 1968 absolutorium, w 1970 magisterium), 1977 studia podyplomowe z zakresu technologii elektronowej na Politechnice Warszawskiej.
Od 1962 członek warszawskiego KIK, 1972-1974 uczestnik prac Sekcji Kultury, 1980-1981 członek Zarządu. Od 1962 uczestnik Politycznego Klubu Dyskusyjnego na UW (zorganizowanego przez Karola Modzelewskiego). 1968-1978 pracownik Fabryki Półprzewodników Tewa w Warszawie (od 1975 Unitra-Cemi), kierownik Laboratorium Badań Niezawodności, zwolniony za działalność w obronie represjonowanych robotników, 1978-1981 pracownik Polskiego Komitetu Normalizacji Miar i Jakości. W 1968 uczestnik akcji protestacyjnych po zdjęciu ''Dziadów'' Adama Mickiewicza w reż. Kazimierza Dejmka z repertuaru Teatru Narodowego, w III uczestnik wieców i strajków studenckich na UW. 1974-1975 uczestnik (m.in. z żoną Ludwiką Wujec, Antonim Macierewiczem, Piotrem Naimskim) niezależnego seminarium nt. historii PRL, organizowanego przez Wojciecha Arkuszewskiego, Seweryna Blumsztajna i Jana Tomasza Lipskiego. W 1975 współorganizator akcji zbierania podpisów i sygnatariusz Listu do Sejmu PRL przeciwko planowanym zmianom w Konstytucji. W 1976 współorganizator akcji pomocy dla represjonowanych robotników Ursusa i Radomia po wydarzeniach w VI, 25 VIII sygnatariusz Listu warszawskich działaczy KIK do Przewodniczącego Rady Państwa o uwolnienie z więzień robotników i przywrócenie do pracy zwolnionych; od IX kierował (z Wojciechem Onyszkiewiczem) akcją pomocy dla robotników Ursusa; współpracownik KOR; 24-31 V 1977 uczestnik głodówki w kościele św. Marcina w Warszawie w intencji uwolnienia więzionych uczestników wydarzeń Czerwca 1976 oraz aresztowanych członków i współpracowników KOR. Od X 1977 członek KSS KOR, następnie w składzie Rady Funduszu Samoobrony Społecznej (kierowanej przez ks. Jana Zieję); współzałożyciel, redaktor niezależnego pisma „Robotnik”; od 1978 uczestnik TKN, 9 I i 21 III 1979 pobity przez bojówki SZSP (organizowane przez SB) podczas wykładów w mieszkaniu Jacka Kuronia. Współorganizator ruchu WZZ. Wielokrotnie zatrzymywany na 48 godz., przesłuchiwany, poddawany rewizjom.
Od 21 VIII 1980 w Robotniczym Komitecie Solidarności ze Strajkującymi Robotnikami Wybrzeża w ZM Ursus; od IX 1980 w „S”, doradca MKZ Mazowsze, od XII 1980 członek Prezydium MKZ; organizator szkoleń związkowych i Wszechnicy Robotniczej; w VI 1981 delegat na I WZD Regionu Mazowsze, członek ZR, delegat na I KZD, członek KK.
13 XII 1981 – 3 IX 1982 internowany w Ośr. Odosobnienia w Warszawie-Białołęce; we IX 1982 aresztowany pod zarzutem próby obalenia ustroju PRL, przewieziony do AŚ Warszawa-Mokotów, w VIII 1984 zwolniony na mocy amnestii (sprawa uwolnienia „jedenastki”). 1984-1989 pracownik Centralnego Ośrodka Badawczego Normalizacji. 1 VI 1986 ponownie aresztowany (w związku z zatrzymaniem Zbigniewa Bujaka, Zbigniewa Janasa i Ewy Kulik), osadzony w AŚ Warszawa-Mokotów, zwolniony 13 IX 1986 na mocy amnestii. Od IX 1986 członek jawnego RKW „S” Mazowsze, od 1987 w składzie KKW. 6 VII 1987 sygnatariusz deklaracji Kręgu Przyjaciół Solidarności Polsko-Czechosłowackiej.
18 XII 1988 – 1990 członek KO przy Przewodniczącym „S” Lechu Wałęsie, sekretarz; w 1989 uczestnik obrad Okrągłego Stołu w zespole ds. pluralizmu związkowego. Od II 1989 w składzie TZR „S” Mazowsze. 1989-2001 poseł RP z list: KO „S”, UD i UW, m.in. w Komisji Finansów Publicznych, Komisji Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. 1990-2005 kolejno w: ROAD (współzałożyciel), UD, UW, 2005-2006 w PD demokraci.pl. 1999-2000 wiceminister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. Od 2000 przewodniczący Forum Polsko-Ukraińskiego. Od 2002 pracownik Towarzystwa Inwestycji Społeczno-Ekonomicznych SA. Od 2004 w Fundacji dla Polski, realizator Programu Rozwoju Produktów Regionalnych i Lokalnych; współzałożyciel i prezes Polskiej Izby Produktu Regionalnego i Lokalnego. Od 2006 na emeryturze. Od 2007 tutor w szkole liderów. Przewodniczący Stałej Konferencji Ekonomii Społecznej.
Odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2006).
1975-1989 rozpracowywany przez Wydz. III-A/III-2 KS MO/ SUSW w ramach SOR krypt. Biały.
Mirosława Łątkowska|Adam Borowski
Źródło: Encyklopedia Solidarności